Historie

De Beginjaren

De eerste Limburgse club, die deelneemt aan de competitie van de Nederlandse Voetbal Bond (N.V.B.) is het Roermondse Thor. In 1902 wordt in Maastricht M.V.V. opgericht. Ook in Bocholtz wordt het voetbal opgestart. In 1910 wordt melding gemaakt van de oprichting van de voetbalvereniging “Olympia”. Of deze vereniging in georganiseerd verband heeft gespeeld, of dat er alleen maar sprake is geweest van “wild voetbal” is niet meer te achterhalen. “Olympia” speelt in ieder geval op een terrein op ‘de Stein’ (Steenberg), dat eigendom is van de heer Steinbusch. Bij het uitbreken van de 1e wereldoorlog (1914) houdt Olympia op te bestaan.

In 1918 wordt een nieuwe club opgericht: de legendarische vereniging “Herta”. Het clublokaal is gevestigd bij ‘D’r Knopse Leonard’, die naast een slagerij tevens een café exploiteert. De vereniging zal in dit lokaal gehuisvest blijven tot 1924. Het terrein is gelegen ‘in d’r Duivenberg’ (Vlengendaal). Een leuke bijzonderheid uit deze periode is, dat Dionisius Coerver, bijgenaamd ‘d’r Wiesse Wiel’, het doel van Herta verdedigt. Deze keeper is de vader van Hans Coerver (oud- manager van Roda JC) en Wiel Coerver, bekend profvoetballer en -trainer. En er wordt ook goed gevoetbald. In het seizoen 1922/1923 zijn twee beslissingswedstrijden om het kampioenschap noodzakelijk. Tegenstander is Wijlré. De 1e wedstrijd dreigt verloren te gaan, maar bij de stand van 1-0 voor Wijlré besluit de scheidsrechter, die tevens voorzitter van Herta is, de wedstrijd wegens ‘mist en duisternis’ te staken. Gevolg: de wedstrijd moet in z’n geheel worden overgespeeld. De tweede beslissingswedstrijd wordt door Herta met 2-0 gewonnen. Zo ging dat in die tijd ….. In het seizoen 1923-1924 komt Herta in grote problemen. Rellen in en rond het veld zijn de directe aanleiding. Bij een handgemeen na de wedstrijd tegen VV Valkenburg blijkt een der VV Valkenburg-spelers over een schietwapen te beschikken. De Herta-spelers vluchtten in allerijl. Later, bij een toneeluitvoering in Bocholtz werd een der (gast-)toneelspelers herkend als de beruchte VV Valkenburg-speler-met-het-schiettuig, hetgeen leidde tot een enorm tumult. Er volgde een boete door de voetbalbond en de vernielingen aan de Valkenburgse bus (!) moesten worden vergoed. Gevolg: een lege kas en de vereniging werd geroyeerd.

Oprichting en naamgeving

In april 1925 dient de heer J. Lenz een verzoek in bij de Bond om weer opgenomen te mogen worden als club. Als de vereniging door de bond wordt aanvaard, draagt zij plotseling de naam ‘Sportclub Herta’. De oud-Herta spelers worden gerehabiliteerd en de club neemt met drie elftallen deel aan de competitie. Het clublokaal is gevestigd in café Goebbels, gelegen naast de kerk. In dit pand heeft Sportclub ’25 tot 1 oktober 1984 haar domicili gehad.

Om onverklaarbare redenen vervalt in de loop van het jaar 1925 in de bondspublicaties de toevoeging Herta en gaat de vereniging verder onder de naam Sportclub. Achteraf gezien is het kennelijk dus zo dat, hoewel er in feite sprake was van een rehabilitatie, de bond de wederopname van de vereniging heeft beschouwd als een nieuw gestichte vereniging.

De huidige naam Sportclub ’25 ontstaat pas in 1942. Het eerste seizoen 1925/1926 is zeer succesvol. Het kampioenschap in de 3e klasse van de ‘Rooms Katholieke Federatie’ (R.K.F.) wordt behaald en tevens wint men de finale van het Bisschopsbekertoernooi met 4-1 van Hendrik Schinnen. In het seizoen 1926/1927 komt men weer goed voor de dag in de 2e klasse en wordt opnieuw de finale van het bekertoernooi gehaald. In deze finale komt men uit tegen K.N.V. uit Kerkrade. De wedstrijd eindigt gelijk: 2-2. K.N.V. Kerkrade wordt vervolgens door het lot als winnaar aangewezen (verlengingen en eventueel het nemen van strafschoppen om de beslissing te brengen kende men toen nog niet). In het seizoen 1927/1928 stapt men over naar de ‘neutrale bond’, de Nederlandse Voetbal Bond (N.V.B.).

Men neemt aan de competitie deel onder de naam ‘Bocholtz’. Reden voor deze overstap is, dat de gemeente – in overleg met de geestelijke overheid – de aanvangstijden van de thuiswedstrijden zodanig heeft vastgesteld, dat dit voor de club niet werkbaar is. Voor aanvang van de Vespers (15.00 u.) moest het terrein daarbij namelijk ontruimd zijn. Deze stap van de vereniging wordt hen niet in dank afgenomen en er ontstaan grote wrijvingen tussen de club en de pastoor. Sportief gezien is de overstap naar de N.V.B. een enorme vooruitgang, aangezien in deze bond kwalitatief veel beter gevoetbald wordt. In 1928 keert men als gevolg van de van buitenaf toegepaste druk toch terug in de R.K. Federatie. Daar is men zó blij met de terugkeer van de Bocholtzer club dat men ‘den deserteur’ geen straf oplegt. Sportclub wordt ingedeeld in de 2e klasse. De roerige tijden zijn voorlopig voorbij.

De jaren dertig

De dertiger jaren zijn sportief gezien niet erg succesvol. Met uitzondering van 1 degradatie in 1931 en 1 kampioenschap in 1932 gebeurt er niet zo heel erg veel.

De klasseringen zijn over het algemeen niet om over naar huis te schrijven. In 1936 komt officieel het eerste jeugdelftal binnen de lijnen om de ‘Deken Nicolaye Beker’. Door gebrek aan middelen moet men het jeugdelftal in 1937 echter weer terugtrekken. De competitie 1938/1939 stagneert. Door allerlei militaire maatregelen hebben diverse clubs gebrek aan spelers. Vaak wordt om uitstel voor de te spelen wedstrijden verzocht. Met veel moeite kan deze competitie, zij het niet volledig, worden beëindigd

De oorlogsjaren

Door de Duitse bezetter worden alle bestaande voetbalbonden in 1941 samengevoegd tot 1 grote voetbalbond: de Nederlandse Voetbal Bond (NVB).

Op grond van de resultaten in de afgelopen jaren wordt men ingedeeld in de 3e klasse. Dit betekent concreet, dat men in de op twee na hoogste klasse van Nederland speelt. In de 1e klasse spelen o.a. PSV, MVV en NAC. In de 2e klasse treft men de verenigingen Bleyerheide, VVV en Sittardse Boys aan. Op 28 oktober 1941 krijgt onze club ook haar definitieve naam: Sportclub ’25. De toevoeging ‘25 is noodzakelijk geworden, omdat in het noorden van het land ook een club speelde onder de naam Sportclub.

Hoewel er sportief zeer behoorlijk wordt gepresteerd ontstaan er in deze jaren toch enkele strubbelingen binnen de club, die uiteindelijk leiden tot een drietal voetbalclubs in Bocholtz. Naast de verenigingen Sportclub ’25 en B.V.S. (Bocholtzerheide) werd de vereniging Zandberg/Prickart Combinatie opgericht. Deze vereniging is echter slechts een kort leven beschoren: twee jaren!

Ook wordt in deze periode veel vergaderd om een jeugdcompetitie in de kring Gulpen in het leven te roepen. In de overige kringen is zulks al lang het geval. Het blijft echter bij vergaderen….. en: vooralsnog geen jeugdelftallen.

Ondanks de bezetting en het bestaan van drie voetbalclubs in onze gemeenschap blijft Sportclub’25 groeien. Tijdens de competitie 1941/1942 neemt men met 4 elftallen aan de competitie deel: een nieuw record.

Prille na-oorlogse jaren

De competitie 1944/1945 vindt door alle oorlogsgeweld geen doorgang. Na de bevrijding kent Sportclub een slechte start. Het 1e elftal degradeert naar de 4e klasse van de – inmiddels koninklijk geworden – KNVB.

In het seizoen 1948/1949 kan de kampioensvlag echter weer in top. Aan dat kampioenschap was in die tijd evenwel géén ‘automatische’ promotie verbonden. We laten even oud 1e elftalspeler Jean Krutzen (thans woonachtig in Klimmen) aan het woord: “De promotie moest beslecht worden tussen 3 verenigingen, die een onderlinge competitie speelden. De uitslagen daarvan waren: Haanrade – Sportclub 1-1; RKTSV – Sportclub 2-4; Sportclub – RKTSV 4-0; Sportclub – Haanrade 3-2. Deze laatste wedstrijd werd gespeeld op de Bocholtzerheide, en werd bezocht door meer dan 2000 toeschouwers. Alle drie de Sportclub-doelpunten werden gescoord door Leo Steinbusch”. Tot zover Jean Krutzen, oud-onderwijzer aan de vroegere lagere school in Bocholtz.

De jaren 50, 60 en 70

De jaren vijftig
Allereerst is 1950 natuurlijk het jaar waarin het 1e jubileum van Sportclub ‘25 gevierd mag worden: het zilveren bestaan. Dit wordt niet gevierd met een grote feesttent en er is ook géén comité om de zaken te organiseren. Zo werkte dat in die tijd nog niet.Nee, Sportclub hield het feest ‘intern’. Uit de overlevering weten we dat er bijv. een receptie gehouden werd, waarvan de opbrengst ongeveer fl. 100,- en een 5-tal ballen bedroeg. Verdere activiteiten: een aantal leden voerde een toneelstuk op….. (o.a. Jupp Haagen, Zef Janssen, Leo Steinbusch en Jean Krutzen).Vervolgens gaat het minder. Het begin van de jaren 50 wordt nl. gekenmerkt door een groeiende onenigheid binnen de vereniging, die bijna desastreuze gevolgen heeft. Vanaf 1952 t/m 1956 degradeert het 1e elftal niet minder dan twee keer, zodat het seizoen 1957/1958 gestart moet worden in de Afdeling Limburg. Ook het tweede elftal degradeert, terwijl het 3e en 4e elftal zelfs helemaal ophouden te bestaan. De jeugdelftallen moeten in 1953 uit de competitie worden teruggetrokken en het zal tot 1955 duren eer weer een actief jeugdleiderskorps onder leiding van Jef Loo z.g. het jeugdvoetbal in Bocholtz gaat promoten.Hoofdoorzaak van deze onenigheid moet worden gezocht in een “clublokaal-affaire”, maar ook diverse andere beweegredenen hebben hier een rol van betekenis gespeeld. Uiteindelijk hebben deze complicaties geleid tot de oprichting van de voetbalvereniging WDZ in augustus 1959.Door de terugkeer van Leo Steinbusch van Bleyerheide (thans Roda JC) naar Sportclub ´25 krijgt men weer het nodige zelfvertrouwen en kan de neergaande tendens worden omgebogen. Zowel het 1e als het 2e elftal presteren weer naar behoren en op het eind van de jaren ‘50 staat er ook weer een 3e elftal in het veld.

De jaren zestig
In dit decennium gebeurt er weinig in sportief opzicht. Weliswaar worden enkele goede klasseringen behaald, maar een kampioenschap zit er voorlopig niet in. Het groeiende ledenaantal maakt weer een 4e elftal mogelijk. De jeugd heeft inmiddels vaste voet aan de grond gekregen. Uitgerekend in het vermeende ongeluksjaar (het 13e jaar van het verblijf in Afdeling Limburg) weet men in de competitie 1968/1969 het kampioenschap met promotie naar de 4e klasse KNVB te bewerkstelligen.

De jaren zeventig
Als gevolg van de sterk verbeterde accommodatie aan het Bongerdplein en de verbeterde trainingsfaciliteiten aan het begin van de jaren ‘70, kan de vereniging de jeugd een nog betere vrijetijdsbesteding bieden. De jeugdafdeling groeit dan ook voorspoedig en de kampioenschappen in de diverse leeftijdsklassen zijn legio. Ook de senioren draaien opperbest. Vanaf 1971 komt Sportclub ´25 weer uit in de 3e klasse. Helaas maakte men de fout, in dit uitstekende elftal niet tijdig voor verjonging met jongens uit eigen kweek te zorgen. In 1976 volgde degradatie naar de 4e klasse, gevolgd door een nog verdere aftakeling en degradatie in 1978 naar de Afdeling Limburg.Het roer wordt nu radicaal omgegooid. De eigen jeugd krijgt voorrang. Dit levert al vrij snel resultaat op. In 1978/1979 eindigt men op de 3e plaats. Onervarenheid bij de jeugdige spelers is op de beslissende momenten nog van doorslaggevende aard. In 1979/1980 is het echter zover. Na een beslissingswedstrijd tegen RKSVB (Ubachsberg) weet men voor 3500 betalende toeschouwers te promoveren naar de 4e klasse.

Laatste 2 decennia 20e eeuw

Gedurende de jaren 80 is men een stabiele 4e klasser met redelijke tot goede resultaten in de competitie.

Het ledenaantal blijft groeien met een meer dan uitstekend presterende jeugdafdeling. Helaas leidt dit niet tot promotie van het 1e elftal. Hoogtepunt in deze periode is het 60-jarig jubileum, dat op grootse wijze gevierd wordt. Sportclub’25 ontpopt zich als trendsetter in de Bocholtzer jubileumfeesten door als eersten gebruik te maken van grote biertanks en het introduceren van de inmiddels beruchte Bocheser maandagavond.

In het seizoen 1991-1992 degradeert men weer naar de 1e klasse afdeling Limburg om het volgend seizoen in een zinderend promotieduel tegen Struchter Boys weer te promoveren naar de 4e klasse K.N.V.B. In het seizoen 1996-1997 volgt wederom een degradatie naar de inmiddels gevormde 5e klasse K.N.V.B.

Het seizoen 1998-1999 kan men afsluiten met promotie naar de 4e klasse K.N.V.B., maar dit seizoen mag tevens als één der dieptepunten uit de clubhistorie gezien worden door de vele ongeregeldheden bij wedstrijden tegen Maastrichtse volksclubs als Sp.Biesland, Amelie en als absoluut dieptepunt R.H.C. De tuchtcommissie van de K.N.V.B. stelt, overigens geheel ten onrechte, dat Sportclub’25 mede schuldig is aan deze ongeregeldheden ondanks een dertigtal ooggetuigen, die in het geheel niet gehoord worden. Kaderleden, die dit dieptepunt aan den lijve ondervonden hebben, zijn nu nog steeds overtuigd van het feit, dat de leden van de tuchtcommissie zelf angst hadden voor represaillemaatregelen van enkele hoofddaders. Typerend is dat bovengenoemde verenigingen vervolgens een zachte dood stierven. Toch bereikt men de nacompetitie en spits Frank Strolenberg maakt zich onsterfelijk door in de finale tegen I.A.S.O.N. in de allerlaatste minuut met een lob over meer dan 40 meter de beslissende treffer te scoren. De emotionele ontlading na alle gebeurtenissen is gigantisch.

De 21e eeuw

We gaan de 21e eeuw met vertrouwen tegemoet. Zeer zeker na een gigantisch 75- jarig jubileumfeest, dat alle stoute verwachtingen overtreft. Financieel staat men er prima voor. Alleen de onderhandelingen met de gemeente, gestart in mei 1992, over een nieuw sportcomplex willen maar niet vlotten. In februari 2004 kunnen de vrijwilligers eindelijk starten met de bouw van het nieuwe clubhuis en de uitbreiding van de kleedaccommodatie. Tijdens de Paasdagen 2005 worden de eerste competitiewedstrijden van de senioren en dames op het sportcomplex Bocholtzerheide gespeeld, nadat de middenstip van het sportpark De Bongerd op ludieke wijze verhuisd is.

2005-2006

Het seizoen 2005-2006 lijkt al snel in een drama te eindigen als medio november afscheid wordt genomen van de trainer wegens onoverkomenlijke meningsverschillen. De zoektocht naar een nieuwe trainer levert uiteindelijk Gerard Schoonewille op, die na de winterstop het 1e elftal, geheel onverwacht, naar het kampioenschap in de 4e klasse leidt. Na 30 jaar is men weer 3e klasser !

2006-2007

Het seizoen 2006-2007 start men als nieuweling in de 3e klasse. Men presteert echter uitstekend en uiteindelijk bereikt men zelfs de finale van de nacompetitie om promotie naar de 2e klasse. Liefst 6 basisspelers ontbreken door schorsingen en blessures. Uiteindelijk blijkt dit net te veel van het goede en in de verlenging gaat men met 1-2 tenonder tegen S.V.N. Geen schande, maar wel onnodig door het groot aantal onnodig opgelopen gele kaarten, die uiteindelijk leidden tot te veel schorsingen.

2007-2008

Het seizoen 2007-2008 wordt gestart met de doelstelling om een periodetitel te pakken. De 1e periodetitel heeft men voor het grijpen, maar in de beslissende wedstrijd wordt thuis van Leonidas verloren: 1-2. Ook de 2e periode- titel wordt op een door-de- weekse wedstrijddag uit handen gegeven door een 1- 0 nederlaag bij K.V.C. Oranje. Het komt nu op één wedstrijd aan: de confrontatie met koploper Scharn. In een zeer spannende pot voetbal wint men overtuigend met 3-1, waarbij de beslissende treffer wordt gescoord door Jens Müller, die de dag van tevoren zijn vader begraven heeft na een vliegtuigongeluk. Dramatiek en kippenvel puur ! In de voorlaatste competitiewedstrijd kan men bij het Heerlense M.S.P.’03 kampioen worden. Voorwaarden zijn: zelf winnen en Scharn mag niet winnen. Tien minuten voor het einde scoort aanvoerder Maurice Reisinger uit een strafschop 1-2 en vlak daarna is de wedstrijd Scharn – Rapid in 2-2 geëindigd. Men is virtueel 2e klasser ! Maar dan gaat het mis. Enkele M.S.P.-spelers zijn zodanig gefrusteerd, dat zij 6 min. voor het einde door het lint gaan. Binnen een minuut is alles opgelost door kordaat optreden van de beide besturen. De scheidsrechter meent in al zijn wijsheden echter te moeten staken. Dit tot groot ongeloof van alle aanwezigen, want nu kan er geen kampioensfeest gevierd worden. Spelers, supporters en bestuursleden van Sportclub’25 zitten met een enorme kater. Vier dagen later moeten de resterende 6 min. worden uitgespeeld: 1-3. Maar nog steeds valt niets te vieren, omdat men afhankelijk is van de uitspraak van de tuchtcommissie. Om niets aan het toeval over te laten moet de laatste wedstrijd tegen De Heeg in winst worden omgezet, hetgeen gemakkelijk lukt: 4-2. De Bocholtzenaren zijn kampioen en promoveren voor het eerst in 84 jaar naar de 2e klasse K.N.V.B. Ook het 2e elftal wordt dat jaar kampioen en promoveert naar de reserve 3e klasse. In deze klasse staan ze heel lang aan de leiding. Pas de laatste 3 weken worden ze van de eerste plaats verdrongen, anders was men 2 keer achter elkaar gepromoveerd.

2008-2009

In het seizoen 2008-2009 speelt Sportclub’25 zeer verdienstelijk in de 2e klasse en worden 24 punten behaald. Toch is dit slechts voldoende voor de 10e plaats: nacompetitie. In de strijd met 3e klasser FC Kerkrade West delft men in de thuiswedstrijd het onderspit: 1-4, waarbij 5 minuten voor het einde bij een 1-2 stand een strafschop wordt gemist. In de laatste twee minuten loopt men nog tegen 2 counters op en dit betekent het einde van het 2e klasserschap. Jammer en onnodig !

2009-2010

In het seizoen 2009 – 2010 is men terug in de 3e klasse en start Sportclub’25 voortvarend onder leiding van trainer Fer van Melsen. Heel lang speelt men mee voor de prijzen. Een grote blessuregolf treft het vlaggenschip in de loop van het seizoen. Een groot aantal selectiespelers is langdurig en ernstig geblesseerd waardoor uiteindelijk op 1 puntje na de nacompetitie wordt gemist.

2010-2011

In het seizoen 2010-2011 weet Sportclub’25 onder leiding van de jonge trainer Eric Marees de nacompetitie te bereiken. In de 2e ronde strandt het schip echter tegen Geleen-Zuid. Weet men de thuiswedstrijd nog met 2-1 te winnen, de wedstrijd in Geleen wordt echter met 3-0 verloren. In 2011 organiseerde Sportclub’25 in samenwerking met de Stichting Promotie Vrouwenvoetbal Parkstad voor de 6e keer in succesie het Ingernationale Grenslanden Vrouwenvoetbal Toernooi. Een hoogtepunt van dit toernooi was de uitreiking van de European Citizen Award aan vice voorzitter B. Vliex door Sabine Verheijen, Duits lid van het Europees Parlement. De European Citizen Award wordt toegekend door het Europees Parlement aan organisaties die met hun activiteiten de Europese gemeenschapszin versterken en de integratie bevorderen.

2011-2012

In het seizoen 2011-2012 start men voortvarend. Gedurende de eerste 10 wedstrijden strijdt men telkens mee in de top van het klassement. Dan komt er de klad in. Een onoplosbaar meningsverschil tussen de selectie en de trainer leidt ertoe dat er tijdens de winterstop afscheid wordt genomen van Eric Marees. Ali Mommer en Ben Elzakkers nemen het stokje over als trainers voor 1 en 2. Ondanks een slechte serie wordt toch nog de nacompetitie bereikt. Hierin moet men echter in beide wedstrijden tegen RKHSV met 1 doelpunt verschil het onderspit delven. Alle extra inspanningen ten spijt degradeert het 2e team naar de 4e klasse. Het 3e team promoveert van de 6e naar de 5e klasse reserve.

2012-2013

Voor het seizoen 2012- 2013 wordt door het bestuur besloten om door te gaan met zoveel als mogenlijk selectiespelers uit eigen dorp. Dit leidt er toe dat er een groot verloop is van spelers die hun heil elders zoeken. Men realiseert zich hierbij terdege dat het een zeer moelijk seizoen zal worden voor beide selectieteams. Het 2e team kan door het terugtrekken van RKTSV toch weer starten in de 3e reserveklasse. De volledige A selectie wordt doorgeschoven naar de senioren. In de winterstop stopt trainer Ali Mommer om voor hem moverende redenen met het trainerschap. Het stokje wordt overgenomen door Fer van Melsen. Ondanks een steeds overweldigend trainingsbezoek, geweldige motivatie en inzet, lukt het beide selectieteams niet zich te handhaven in hun klasse. Degradatie is voor beide teams dan ook een feit. Ofschoon hier aan het begin van het seizoen al een beetje rekening mee gehouden was, valt het toch iedereen koud op het dak.

2013-2014

Gelukkig blijft nagenoeg de volledige selectie compleet voor het seizoen 2013-2014 en komt er zelfs nog een welkome uitbreiding van de selectie. Fer van Melsen en Ben Elzakkers zullen hun trainerschap continueren. Met een hele jonge selectie die toch al een jaartje ervaring in hun rugzak hebben, hoopt men dan ook hoge ogen te kunnen gooien in de komende competitie. Het 3e team sloot de competitie af op een mooie plek in de middenmoot, terwijl het 4e team een ongekend hoog aantal punten wist te vergaren. Het seizoen 2013-2014 wordt dan ook positief tegemoet gezien. Het seizoen 2013- 2014 brengt niet wat men er vooraf van heeft verwacht. Wel worden een aantal eigen (jeugd)spelers ingepast. Doelman Ruud Hermans keert na jaren terug op het oude nest. Een verdienstelijke 5e plaats is uiteindelijk het eindresultaat in deze competitie. Het 2e elftal, onder leiding van Ben Elzakkers presteert heel goed en eindigt in deze competitie op een zeer goede 3e plaats.

2014-2015

Voor het seizoen 2014- 2015 wordt Eric Royen (die afgelopen seizoen stage heeft gelopen) aangesteld als trainer van selectie 1 en 2. Ook Ben Elzakkers blijft aan de vereniging verbonden als assistent trainer. De seniorenteams presteren uitstekend. Het 1e bezet na de laatste speeldag een gedeelde 1e plek samen met Kerkrade West. Een beslissingswedstrijd moet uitwijzen wie kampioen wordt. Op het complex van goede buur S.V. Simpelveld wordt in een zinderende finale met 1-0 gewonnen en is Sportclub’25 1 wederom kampioen. Voor de aanvang van het nieuwe seizoen 2014- 2015 is een fanatieke groep leden ook gestart met de heroprichting van een damesafdeling, en met succes. Onder leiding van trainer Hay Moonen beschikt Sportclub’ 25 dit seizoen weer over een damesteam. Ook de Mini-F maakt dit jaar een doorstart. Iedere woensdagmiddag trainen onze jongste talenten onder de bezielende leiding van hun trainers. Mooi om te zien is, dat het aantal kinderen steeds toeneemt. De jeugd heeft de toekomst!!!

2015-2016

In het seizoen 2015-2016 zijn Patrick de Mey en Ben Elzakkers aangesteld als trainers van de selectie 1 en 2. Beiden zullen het seizoen niet afmaken bij Sportclub’25. Gedurende het seizoen hebben René Hofman en Jeroen Maenen de taken overgenomen van Patrick en Ben. René is de nieuwe hoofdtrainer van het 1e en Jeroen de trainer van het 2e. Het eerste speelt een verdienstelijk seizoen, eindigt op de 5e plek en loopt net de nacompetitie voor promotie mis. Het 2e elftal komt net tekort voor het kampioenschap maar weet toch de finale van de nacompetitie te behalen. In een spannende wedstrijd wordt Geuldal 2 met 2-1 verslagen en zodoende promoveert het 2e elftal meer dan verdiend naar de reserve 3e klasse. Andere hoogtepunten van dit seizoen waren wederom de uitstekend georganiseerde toernooien, de sfeervolle en gezellige nevenactiviteiten en de spetterende seizoensafsluiting (spel zonder grenzen). Grote smet op dit seizoen is de eenzijdige beëindiging (door WDZ) van de samenwerking tussen de jeugdafdelingen van Sportclub’25 en WDZ. Een trieste situatie voor de Bocholtzer gemeenschap en dan met name de kinderen.

2016-2017

Ondanks de beëindiging van de samenwerking gaat Sportclub het seizoen 2016-2017 met frisse moed tegemoet. Weliswaar met minder teams maar wel met nog meer energie om de schouders er weer onder te zetten en te bouwen aan een stabiele toekomst. René Hofman en Jeroen Maenen vervullen wederom de taken van trainers van selectie 1 en 2. Beide heren beschikken over een brede en kwalitatieve sterke selectie. Hoe sterk zal tijdens het seizoen blijken. Antoine Schokker neemt de Dames onder zijn hoede. Daarnaast beschikt Sportclub over een 3e seniorenelftal, een veteranen team, een 45+ team, een G team en nog diverse jeugdteams. Mooi om te zien dat de aanwas bij de allerjongste jeugd nog steeds toeneemt.

Het seizoen 2016-2017 gaat de boeken in als zeer succesvol. De jeugdafdeling is groeiende, er vinden vele prachtige evenementen en activiteiten plaats en ook de prestaties zijn weer uitstekend. De Dames en het 3e eindigen in de subtop en het 2e elftal bereikt de nacompetitie voor promotie. De promotie wordt helaas net misgelopen. Desalniettemin een prima prestatie, zeker gezien het feit dat het 2e vorig jaar ook al is gepromoveerd. Het absolute hoogtepunt van dit seizoen is het kampioenschap van het 1e elftal en dus de promotie naar de 2e klasse. Bij Voerendaal wordt op de voorlaatste speeldag het kampioenschap binnengehaald. Met een team dat vrijwel bestaat uit eigen jongens, mag deze prestatie uniek genoemd worden. Ook uniek is dat ons vlaggenschip in de afgelopen 12 seizoenen 4 keer kampioen is geworden. Op naar de 2e klasse.

2017-2018

Het Seizoen 2017-2018 is een seizoen dat wederom als succesvol bestempeld mag worden. Weliswaar zonder kampioenschappen maar wel weer een seizoen met prima prestaties. Met een vrijwel intact gebleven selectie eindigt het 1e elftal in het linker rijtje van de 2e klasse. Wederom een mijlpaal in de geschiedenis van Sportclub’25. Het 2e elftal en de Dames eindigen in de subtop en het 3e eindigt op de 2e plek. Bijzonder fraai om te zien is dat bij het 3e weer diverse oud gedienden teruggekeerd zijn. Ook de diverse jeugdelftallen, het G team en de Veteranen presteren prima. De toernooien en overige nevenactiviteiten waren ook wederom een groot succes en werden druk bezocht. Aan het einde van het seizoen werd op een mooie wijze afscheid genomen van René Hofman en Jeroen Maenen die beide besloten hebben om te stoppen als trainer van 1e en 2e elftal. Het seizoen 2018-2019 gaat Sportclub’25 met veel vertrouwen tegemoet. Pedro Ricksen gaat aan de slag als de nieuwe hoofdtrainer van het 1e elftal en Tim Quodbach zal het 2e elftal onder zijn hoede nemen. Daarnaast gaat Sportclub’25 intensief samenwerken met de goede buren van SV Simpelveld en Zwart Wit’19, zowel bij de jeugd als bij de Dames.

2018-2019

Het seizoen 2018-2019 ging Sportclub’25 ging vol vertrouwen tegemoet. Het 1ste elftal handhaafde zich een seizoen eerder voor het eerst in de historie in de 2de klasse. Daarnaast onderging Sportclub’25 enkele structurele veranderingen. De dames van Sportclub’25gingen namelijk een intensieve samenwerking aan met de goede buren van SV Simpelveld. Niet alleen de dames gingen aan de slag met een samenwerking maar ook een deel van onze jeugdelftallen ging intensief samenwerken met de SJO SVS-ZW’19.

Te beginnen met onze jeugdafdeling. De JO17, MO13 en JO11 teams gingen voor het eerst samenspelen met de SJO. Dit bleek een gouden greep. De kinderen, leiders en trainers bleken geen enkele problemen met deze samenwerking te hebben en vanaf de eerste minuutwerd op basis van gelijkwaardigheid samengewerkt. Zeer prettig om te ervaren dat deze samenwerking zo vruchtbaar bleek te zijn. De sportieve resultaten waren wisselend met enkele positieve uitschieters, zoals het meespelen voor het kampioenschap in zowel devoor- als najaarscompetitie voor de JO11-1, het behalen van een prachtig resultaat op een sterk en internationaal toernooi voor de MO13 en het winnen van enkele leuke wedstrijden voor de JO11-2. Maar zoals altijd bij Sportclub’25 en vooral bij de jeugd ishet uitoefenen van de favoriete hobby belangrijker dan het eindresultaat. Naast de samenwerkende teams beschikte Sportclub’25 het afgelopen seizoen ook nog over de JO9, JO7 en de bambini’ s. De JO9 en JO7 maakten een ongekend seizoen door, beide werden kampioenin de najaarscompetitie, waarbij de JO9 zelfs alle wedstrijden winnend afsloot. Mooi was het dan ook om te zien dat in de voorjaarscompetitie, die 2 klasse hoger was, nog steeds vooruitgang zichtbaar was. We kunnen concluderen dat onze jeugdafdeling stappengemaakt heeft het afgelopen seizoen, zowel individueel als in zijn geheel. Waar we al eerder concludeerden dat de samenwerking vruchtbaar bleek, blijkt dit vooral uit het feit dat we met een trots gevoel volgend seizoen met alle jeugdelftallen gaan samenwerkingonder de naam SJO ESB’19. Wat staat voor samenwerkende jeugdafdeling Eys, Simpelveld en Bocholtz.

Dan maken we nu de overstap naar de senioren, te beginnen met de zebra’s van Sportclub’25. De vets kenden ook wisselende resultaten maar sloten het seizoen af met een indrukwekkende reeks overwinningen. Ook werd er op 1 juni een prachtige afscheidswedstrijdtegen een oud-elftal onder leiding van Hein Luckassen gespeeld. Hierbij werd de derde helft wederom gewonnen werd door onze veteranen, zoals wel vaker.

De dames speelden net als de jeugd voor het eerst samen met SV Simpelveld, ook hier bleek het een vruchtbare samenwerking. Met 2 trainers van Sportclub en 2 van Simpelveld was het een goed begin waarbij gelijkwaardigheid optrad. Er werd goed gestart aan decompetitie, welke een minder periode kreeg rond het carnavalsseizoen. Op het einde van het seizoen werd de weg naar boven echter weer ingezet en alsnog een mooie plek op de ranglijst bereikt, maar bovenal werd er een hecht team gesmeed die volgend seizoenonder de nieuwe leiding tot veel in staat kan zijn.

Naast het dameselftal werd er dit jaar ook voor het eerst gestart met een veterinnen elftal, ook in samenwerking met SV Simpelveld. Het veterinnen elftal is een geweldige groep dames, die de sfeer binnen onze vereniging naar een nog hoger niveau tilt. Daarnaastbehaalde ze in het eerste jaar ook nog 2 keer een tweede plek in de competitie, een geweldige prestatie.

Het 3de kende een droomseizoen, ze werden namelijk kampioen. Maar we zouden deze mannen te kort doen als we alleen vermelden dat ze kampioen zijn geworden. Ze boekten namelijk alleen maar overwinningen, scoorde meer dan 100x, en ontwikkelden een hecht teamwaar veel plezier en voornamelijk ongein overheerst.

Het 2de elftal maakte misschien wel het minste seizoen door binnen Sportclub’25. Maar ondanks het iets mindere seizoen waren hier ook genoeg hoogtepunten te benoemen, met als absolute hoogtepunt prins Sven Schlechtriem. Wellicht dat dit ook een van de redenenvan de mindere resultaten na de winterstop was, het feestgedruis is echter ook een van de sterkere punten bij Sportclub’25. Toch behaalde ook ons 2de een mooie plek op de ranglijst.

Het elftal van Pedro Ricksen, het eerste elftal kende net als het 3de een ongekend en wellicht legendarisch seizoen. Het is al eens vaker gemeld, maar het eerste behaalde dit jaar maar liefst 62 punten en behield 12x de nul. Dit zijn cijfers die wellicht nooitmeer behaald worden, een 2de plek in de 2de klasse en dan ook nog de finale van promotie behalen. Deze wedstrijd tegen De Ster werd helaas met 0-1 verloren, maar de sfeer die die dag op ons sportcomplex hing zal menig Sportclub’25 lid nog heel lang in zijngeheugen blijven. Met meer dan 1000 toeschouwers was het een waar voetbalfestijn, waarbij de staande ovatie van de 12de man na afloop voor het elftal meer aangaf dan de nederlaag. Het was een seizoen waar heel Sportclub’25 trots op is.

Dan als laatste de trots van Sportclub’25, het G-team. Het G-team is een van de belangrijkste onderdelen voor wat betreft onze maatschappelijke functie. We bieden voor zowel jeugd, senioren als dames een uitlaatplek om hun favoriete hobby uit te oefenen. WatSportclub’25 echter nog specialer maakt is dat we ook voor sporters met een beperking een uitlaatklep bieden. In de najaarscompetitie behaalde ons G-team een kampioenschap, wat uitermate knap was. Het niveau in de hogere klasse bleek iets te hoog, maar zoalsgezegd het plezier staat bij het G-team voorop. Volgend seizoen gaan ze starten met het Jan van Tilburg Toernooi bij Sportclub’25, een geweldige belevenis voor ons G-team.

Deze terugblik per team geeft een ongelofelijk prachtig seizoen bij Sportclub’25 weer. Naast de prestaties bij al onze elftallen hebben we ook diverse hoogtepunten in de vorm van activiteiten gehad. Zo hebben we dit jaar weer een prachtige jubilarissenavondgehad, zijn we gestart met de kerstborrel, vierden we carnaval met jong en oud in ons clubhuis en sloten we het seizoen af met een Foute Party. Daarnaast draaide we de afgelopen 2 weken weer twee ongekend grote toernooien op puur vrijwilligers. We kunnen dusook alleen maar concluderen dat we als vereniging trots kunnen zijn op alle facetten binnen onze vereniging. Elk seizoen zijn er verbeterpunten en minpuntjes te benoemen maar op het einde van de rit kunnen alle leden van Sportclub’25 alleen maar terugkijkenop een prachtig seizoen. Nu op naar het volgend seizoen.

2019-2020

Na de verloren finale voor promotie naar de 1^e klasse is in het seizoen 2019-2020 wederom Pedro Ricksen de trainer van het vlaggenschip. Na het aftreden van Tim Quodbach als trainer van het 2^e, is Dave Vaessen de nieuwe trainer van het 2^e. Antoine Schokker en Jeu Dautzenberg nemen de dames onder hun hoede. Het seizoen was helaas van korte duur. Corona deed zijn intrede en legde de hele maatschappij en dus ook het voetbalseizoen plat.

2020-2021

Voorafgaand aan dit seizoen gaf hoofdtrainer Pedro Ricksen aan de vereniging te verlaten en over te stappen naar BSV Limburgia. In de zoektocht naar een nieuwe trainer kwam men uit bij Remo Gielkens, de voormalige top- amateurvoetballer. Ook dit seizoen zou Dave Vaessen de trainer van het 2^e zijn en Antoine en Jeu de trainers van de dames. Vol goede moed begon men aan het seizoen, echter ook nu speelde het corona virus een centrale rol en werd de competitie al na 4 wedstrijden definitief beëindigd.

2021-2022

Na al het coronaleed kwam het normale leven en de activiteiten weer op gang. Ook konden we eindelijk weer op een normale manier van start in het seizoen. Wederom met dezelfde trainers als in het seizoen 2020-2021.Het werd een seizoen om niet te vergeten. De Dames, het 2^e en het 3^e speelden een prima seizoen. Het 1^e elftal was onderdeel van een zeer spannende titelstrijd waarbij uiteindelijk VV Schaesberg kampioen werd. Het 1^e behaalde uiteindelijke de 3^e plek maar wist wel een plek in de nacompetitie te bemachtigen voor promotie naar de 1^e klasse. Na klinkende overwinningen tegen Veritas en Oirschot Vooruit bereikte Sportclub de finale van de nacompetitie. De finale werd gespeeld op het complex van RKSV de Ster tegen het sterke SV Someren. Ondanks de massale support vanuit Bocholtz, duurde het seizoen toch 1 wedstrijd te lang en werd een verdiende 1-0 nederlaag geleden. Naast de sportieve resultaten werden er ook weer diverse goed bezochte evenementen georganiseerd.

2022-2023

In het seizoen 2022-2023 zijn wederom Remo Gielkens en Dave Vaessen de trainers van respectievelijk het 1^e en het 2^e. Ook Antoine Schokker en Jeu Dautzenberg zijn wederom van de partij bij de dames. De technische staf bij het 3^e kreeg ook een nieuwe impuls in de vorm van Mark Koll en Jeroen Maenen. Ook dit jaar weer een prima seizoen voor de dames, het 2^e en het 3^e. Echter het absolute hoogtepunt van dit seizoen vormde het kampioenschap van het 1^e en de daarmee gepaarde historische promotie naar de 1^e klasse. Sportclub 1 begon zeer voortvarend aan de competitie en het zag er lang naar uit dat het kampioenschap een feit was. Echter op het einde van de competitie werd het nog spannend. Gelukkig vond Sportclub de 2^e adem en wist men alsnog kampioen te worden door op 21 mei met 1-2 te winnen bij Geusselt Sport. Daarna barstte het feest los dat enkele weken duurde.